Biblia

Rdz 15

⁵ I poleciwszy Abramowi wyj¶æ z namiotu, rzek³: "Spójrz na niebo i policz gwiazdy, je¶li zdo³asz to uczyniæ"; potem doda³: "Tak liczne bêdzie twoje potomstwo" ⁶ Abram uwierzy³ i Pan poczyta³ mu to za zas³ugê ⁷ Potem za¶ rzek³ do niego: "Ja jestem Pan, który ciebie wywiod³em z Ur chaldejskiego, aby ci daæ ten oto kraj na w³asno¶æ". ⁸ A na to Abram: "O Panie, mój Bo¿e, jak bêdê móg³ siê upewniæ, ¿e otrzymam go na w³asno¶æ?" ⁹ Wtedy Pan rzek³: "Wybierz dla Mnie trzyletni± ja³owicê, trzyletni± kozê i trzyletniego barana, a nadto synogarlicê i go³êbicê". ¹⁰ Wybrawszy to wszystko, Abram poprzer±bywa³ je wzd³u¿ na po³owy i przer±bane czê¶ci u³o¿y³ jedn± naprzeciw drugiej; ptaków nie porozcina³. ¹¹ Kiedy za¶ do tego miêsa zaczê³o zlatywaæ siê ptactwo drapie¿ne, Abram je odpêdzi³. ¹² A gdy s³oñce chyli³o siê ku zachodowi, Abram zapad³ w g³êboki sen i opanowa³o go uczucie lêku, jak gdyby ogarnê³a go wielka ciemno¶æ. ¹⁷ A kiedy s³oñce zasz³o i nasta³ mrok nieprzenikniony, ukaza³ siê dym jakby wydobywaj±cy siê z pieca i ogieñ niby gorej±ca pochodnia i przesunê³y siê miêdzy tymi po³owami zwierz±t ¹⁸ Wtedy to w³a¶nie Pan zawar³ przymierze z Abramem, mówi±c: "Potomstwu twemu dajê ten kraj, od Rzeki Egipskiej a¿ do rzeki wielkiej, rzeki Eufrat,

Flp 3

Flp 4

¹Przeto, bracia umi³owani, za którymi têskniê - rado¶ci i chwa³o moja! - tak stójcie mocno w Panu, umi³owani!

Lk 9

²⁸ W jakie¶ osiem dni po tych mowach wzi±³ z sob± Piotra, Jana i Jakuba i wyszed³ na górê, aby siê modliæ. ²⁹ Gdy siê modli³, wygl±d Jego twarzy siê odmieni³, a Jego odzienie sta³o siê l¶ni±co bia³e. ³⁰ A oto dwóch mê¿ów rozmawia³o z Nim. Byli to Moj¿esz i Eliasz. ³¹ Ukazali siê oni w chwale i mówili o Jego odej¶ciu, którego mia³ dokonaæ w Jerozolimie. ³² Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy siê ocknêli, ujrzeli Jego chwa³ê i obydwóch mê¿ów, stoj±cych przy Nim. ³³ Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzek³ do Jezusa: "Mistrzu, dobrze, ¿e tu jeste¶my. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Moj¿esza i jeden dla Eliasza". Nie wiedzia³ bowiem, co mówi. ³⁴ Gdy jeszcze to mówi³, zjawi³ siê ob³ok i os³oni³ ich; zlêkli siê, gdy [tamci] weszli w ob³ok. ³⁵ A z ob³oku odezwa³ siê g³os: "To jest Syn mój, Wybrany, Jego s³uchajcie!" ³⁶ W chwili, gdy odezwa³ siê ten g³os, Jezus znalaz³ siê sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmiali o tym, co widzieli.